در جهان امروز که بسیاری از کشورها آزادی مذهب را به‌عنوان یکی از بدیهی‌ترین حقوق انسانی می‌شناسند، هنوز هستند کشورهایی که انتخاب ایمان جدید، جرمی نابخشودنی تلقی می‌شود. ایران یکی از این کشورهاست؛ جایی که نوکیشان مسیحی، تنها به جرم انتخاب قلبی و درونی خود، با زندان، شکنجه و حتی اعدام روبرو می‌شوند. داستان سه نوکیش مسیحی ایرانی، نمونه‌ای تلخ و تکان‌دهنده از این واقعیت است؛ روایتی که نه‌تنها قلب هر انسان آزاده‌ای را به درد می‌آورد، بلکه زنگ خطری است برای همه ما که باور داریم آزادی مذهب باید جهانی و بدون تبعیض باشد.
سرکوب نوکیشان مسیحی در ایران؛ آغازی تلخ برای ایمان به مسیح
در روزهای اخیر، خبری تلخ و هشداردهنده از ایران قلب جامعه جهانی را لرزاند. سه شهروند ایرانی، که تصمیم گرفته بودند ایمان خود را به مسیحیت اعلام کنند، توسط دادگاه انقلاب ایران به مجموعاً بیش از ۴۰ سال زندان محکوم شدند. این سه نوکیش مسیحی، به‌رغم بهره‌مندی از حقوق انسانی چون آزادی وجدان و ایمان، از سوی حکومت ایران تحت سخت‌ترین مجازات‌ها قرار گرفته‌اند.
از آن تأسف‌بارتر اینکه براساس قوانین اسلامی که در جمهوری اسلامی ایران اعمال می‌شود، این افراد حتی با خطر مجازات مرگ (اعدام) روبرو هستند؛ چراکه تغییر دین از اسلام، در فقه اسلامی مصداق ارتداد و مستوجب اعدام است.
اهمیت این رویداد برای جامعه جهانی و کلیسا
این رویداد تنها یک پرونده داخلی ایران نیست؛ بلکه هشداری جدی برای جهان است. هشداری برای کلیساهای جهانی، فعالان آزادی مذهب، مدافعان حقوق بشر و حتی کسانی که شاید تا امروز در سکوت شاهد این ظلم‌ها بودند.
پرونده سه نوکیش مسیحی ایرانی این سوال بنیادین را مطرح می‌کند که «آیا ایمان شخصی یک انسان می‌تواند جرم باشد؟» پاسخ هر انسان آزاده و مؤمن به آزادی، بی‌تردید «خیر» است.
در این مقاله، به روایت کامل این پرونده خواهیم پرداخت؛ از جزئیات بازداشت و محکومیت تا واکنش‌های جهانی، ابعاد حقوقی و مذهبی این موضوع و دعوت به همدلی و حمایت از نوکیشانی که تنها به جرم ایمان، تحت سرکوب و ظلم قرار گرفته‌اند.
داستان سه نوکیش مسیحی ایرانی؛ محکومیت به ۴۱ سال زندان و خطر اعدام
معرفی افراد بازداشت‌شده و اتهامات آن‌ها
در مرکز این داستان تلخ و سرشار از ظلم، سه نوکیش مسیحی ایرانی قرار دارند: عباس سوری، نرگس نصیری و مهران شاملویی.
این سه شهروند، با ایمان قلبی خود تصمیم گرفتند که از اسلام به مسیحیت تغییر دین دهند؛ تصمیمی که در بسیاری از کشورها نه تنها جرم نیست، بلکه از حقوق اساسی انسان‌ها شناخته می‌شود. اما در ایران، این انتخاب ساده و شخصی به پرونده‌ای امنیتی تبدیل شد که برای هر سه نفر، مجازات‌هایی سنگین به همراه داشت.
از میان این سه نفر، نرگس نصیری وضعیت ویژه‌تری دارد؛ او نه تنها با اتهامات سنگین روبرو است، بلکه باردار نیز هست. این واقعیت تلخ، نشان‌دهنده بی‌رحمی مضاعف در برخورد با این خانواده است؛ مادری باردار که به جای حمایت و احترام، با زندان، تهدید و خطر اعدام مواجه شده است.
جزئیات حکم ۴۰ سال زندان و خطر اعدام
براساس گزارش رسمی منتشر شده توسط منابع معتبر، دادگاه انقلاب ایران بدون رعایت دادرسی عادلانه، هر سه نفر را با اتهاماتی چون ارتداد، تبلیغ مسیحیت و فعالیت تبلیغی مغایر با شرع اسلام، به مجموعاً بیش از ۴۰ سال زندان محکوم کرد.
همزمان فعالان حقوق بشر هشدار داده‌اند که این احکام می‌تواند به مجازات مرگ نیز تغییر یابد؛ چراکه در فقه اسلامی ارتداد از دین اسلام همچنان حکمش اعدام است و سیستم قضایی ایران این ابزار را بارها علیه نوکیشان مسیحی به کار برده است.
واکنش خانواده‌ها و جوامع مسیحی
در پی اعلام این حکم سنگین، خانواده‌های بازداشت‌شدگان، که خود نیز تحت نظارت و تهدید مداوم هستند، با انتشار پیام‌هایی خطاب به جامعه جهانی، کلیساها و نهادهای حقوق بشری، درخواست حمایت فوری کردند.
آن‌ها تاکید کردند که عزیزانشان صرفاً به دلیل باور به عیسی مسیح تحت پیگرد قرار گرفته‌اند و هیچ فعالیت خشونت‌آمیز یا ضد دولتی انجام نداده‌اند.
این خبر به سرعت واکنش جوامع مسیحی جهانی را در پی داشت. کلیساهای بزرگ، رهبران مذهبی و سازمان‌های مدافع حقوق بشر با انتشار بیانیه‌های رسمی، این احکام را نمونه‌ای آشکار از سرکوب آزادی مذهب دانسته و خواستار لغو فوری آن شدند.
تغییر دین به مسیحیت در ایران؛ جرم یا حق انسانی؟
نگاهی به قوانین ایران و مجازات ارتداد
در جمهوری اسلامی ایران، تغییر دین از اسلام به هر دین دیگری، مصداق «ارتداد» تلقی می‌شود. بر اساس فقه اسلامی، ارتداد یکی از بزرگ‌ترین گناهان به حساب می‌آید و حکم آن اعدام است.
دادگاه‌های ایران، به ویژه دادگاه انقلاب، در این موارد مستقیماً به منابع فقهی و فتاوای مراجع تقلید استناد می‌کنند و در موارد متعددی شاهد صدور حکم اعدام برای نوکیشان مسیحی بوده‌ایم.
این مجازات قرون‌وسطایی، نه‌تنها ناقض بدیهی‌ترین حقوق بشری است، بلکه در تضاد کامل با قوانین بین‌المللی، از جمله منشور جهانی حقوق بشر، می‌باشد که به صراحت اعلام می‌دارد هر انسانی حق دارد دین خود را انتخاب یا تغییر دهد و به صورت عمومی یا خصوصی ایمان خود را ابراز کند.
دیدگاه اسلام نسبت به تغییر دین
در بسیاری از کشورهای اسلامی، برداشت‌ها و رویکردهای مختلفی نسبت به تغییر دین وجود دارد. برخی کشورهای اسلامی مانند مراکش یا تونس با تغییر دین برخورد امنیتی نمی‌کنند، اما در ایران به شدت با تغییر دین، به ویژه به مسیحیت، برخورد می‌شود.
از منظر اسلام سنتی حاکم بر ایران، تغییر دین از اسلام نه‌تنها خیانت به خدا بلکه تهدیدی برای ساختار دینی و حکومتی تلقی می‌شود؛ چراکه جمهوری اسلامی خود را حکومتی بر پایه شریعت اسلامی معرفی می‌کند.
این نگاه بسته و قرون‌وسطایی سبب شده است که افراد بسیاری، حتی بدون اعلام رسمی تغییر دین، به خاطر داشتن کتاب مقدس یا شرکت در جلسات خانگی مسیحیان، به زندان و شکنجه محکوم شوند.
حقوق بشر و آزادی مذهب در منشورهای جهانی
براساس ماده ۱۸ «اعلامیه جهانی حقوق بشر» که ایران نیز یکی از امضاکنندگان آن است:
«هر کس حق دارد از آزادی فکر، وجدان و مذهب برخوردار باشد؛ این حق شامل آزادی تغییر مذهب یا اعتقاد و همچنین آزادی اظهار مذهب یا اعتقاد، اعم از فردی یا جمعی، علنی یا خصوصی، از طریق تعلیم، عبادت، نیایش و رعایت مناسک می‌شود.»
این ماده به صراحت تأکید می‌کند که هیچ انسانی نباید به دلیل انتخاب یا تغییر ایمان خود تحت پیگرد یا مجازات قرار گیرد.
سازمان ملل متحد، اتحادیه اروپا، عفو بین‌الملل و سایر نهادهای معتبر جهانی نیز بارها و بارها ایران را به دلیل نقض این اصل جهانی محکوم کرده‌اند.
با این حال، ایران همچنان به بهانه حفظ هویت اسلامی، راه هرگونه گفت‌وگوی دینی آزاد را مسدود کرده و نوکیشان مسیحی را دشمنان نظام تلقی می‌کند.
آمار و نمونه‌های مشابه سرکوب نوکیشان مسیحی در ایران
پرونده‌های مشابه در سال‌های اخیر
متأسفانه داستان سه نوکیش مسیحی ایرانی تنها یک نمونه از ده‌ها و شاید صدها پرونده مشابه در ایران است. طبق گزارش‌های سازمان‌های حقوق بشری همچون Open Doors، Amnesty International و Article18، ایران یکی از خطرناک‌ترین کشورها برای نوکیشان مسیحی است.
هر سال ده‌ها نوکیش مسیحی توسط نیروهای امنیتی بازداشت، شکنجه و به زندان‌های طولانی‌مدت محکوم می‌شوند. تنها در سال ۲۰۲۳، حداقل ۱۳۴ مسیحی ایرانی به دلایل مذهبی بازداشت و مورد تعقیب قرار گرفتند.
از جمله پرونده‌های برجسته می‌توان به بازداشت یوسف ندرخانی، کشیش سابق کلیسای خانگی در رشت، اشاره کرد. او که بارها بازداشت و محکوم شده، نهایتاً به ۱۰ سال زندان محکوم شد و برای مدتی در زندان اوین زندانی بود.
پرونده‌های دیگری نیز مانند فاطمه محمدی، نوکیش مسیحی جوان که به دلیل تبلیغ ایمان خود بازداشت و مورد آزار قرار گرفت، نمونه‌ای دیگر از این سرکوب‌های سیستماتیک است.
تحلیل روند سرکوب نوکیشان در دهه گذشته
طی یک دهه گذشته، حکومت ایران سیاست‌های سختگیرانه‌تری را در برابر نوکیشان مسیحی اتخاذ کرده است. علت این شدت گرفتن فشارها را می‌توان در دو عامل اصلی جست‌وجو کرد:
- رشد سریع کلیساهای خانگی:
- بسیاری از ایرانیان در پاسخ به فشارهای مذهبی حکومت اسلامی، جذب پیام محبت، امید و آزادی مسیحیت می‌شوند. این موج از نظر حکومت تهدیدی جدی علیه بنیان‌های اسلامی محسوب می‌شود.
- ترس از گسترش ایمان مسیحی:
- حکومت ایران از نفوذ آموزه‌های مسیحی در میان مردم، به‌ویژه نسل جوان و تحصیل‌کرده، به شدت بیم دارد. همین عامل باعث شده است که هرگونه فعالیت مسیحی، حتی در سطح خانگی و خانوادگی، به عنوان تهدید امنیت ملی قلمداد شود.
طبق بررسی‌ها، بیشتر دستگیری‌ها و محاکمه‌ها بدون ارائه مدارک مستدل و بر اساس اعترافات اجباری یا فشارهای روانی صورت می‌گیرد.
این الگوی سرکوب نشان می‌دهد که رژیم ایران به جای تلاش برای گفت‌وگوی مذهبی و احترام به انتخاب‌های فردی، سیاست «نفی و حذف» را علیه نوکیشان مسیحی در پیش گرفته است.
واکنش‌های جهانی و کمپین‌های حمایت از نوکیشان
واکنش کلیساها، نهادهای حقوق بشری و رسانه‌های جهانی
خبر محکومیت سه نوکیش مسیحی ایرانی به‌سرعت در رسانه‌های بین‌المللی بازتاب یافت و واکنش گسترده کلیساها، فعالان حقوق بشر و سازمان‌های مسیحی جهانی را به همراه داشت.
کلیساهای جهانی، به ویژه در اروپا و آمریکای شمالی، در بیانیه‌هایی رسمی این اقدام را محکوم کردند و اعلام کردند که ایمان نباید هرگز مجازات داشته باشد. اسقف‌ها و رهبران روحانی در خطبه‌ها و مصاحبه‌های خود خواستار دعا، اقدام و آگاهی‌رسانی درباره این ظلم آشکار شدند.
کمپین‌های حمایتی فعال
در پاسخ به این اقدامات سرکوبگرانه، کمپین‌های حمایت از نوکیشان در سطح بین‌المللی فعال شده‌اند. این کمپین‌ها اهدافی چون آگاهی‌بخشی، فشار به نهادهای سیاسی و حمایت قانونی از زندانیان مسیحی را دنبال می‌کنند.
چند نمونه از کمپین‌های فعال:
- #SaveIranianChristians
- Petitions on Change.org برای آزادی نوکیشان
- حمایت کلیساهای خانگی ایرانی خارج از کشور
- دعوت به روز جهانی دعا برای مسیحیان تحت آزار
این کمپین‌ها از تمامی مردم جهان، خصوصاً مسیحیان و آزادی‌خواهان، دعوت می‌کنند که با امضا، اشتراک‌گذاری، ارسال نامه به مقامات و دعا، بخشی از این حرکت جهانی باشند.
چگونه می‌توانیم ما نیز بخشی از این حمایت باشیم؟
شما، به عنوان یک خواننده آگاه، می‌توانید نقش مؤثری در رساندن صدای این نوکیشان داشته باشید.
چند اقدام ساده اما قدرتمند:
- انتشار این مقاله در شبکه‌های اجتماعی
- امضای پتیشن‌های آنلاین
- ارسال نامه به سفارت‌خانه‌ها و نهادهای بین‌المللی
- دعا کردن به‌طور خاص برای این سه نوکیش
- حمایت از سازمان‌هایی که از نوکیشان مسیحی دفاع می‌کنند
ایمان بدون عمل، مرده است. و امروز، ایمان ما می‌تواند صدای نجات‌بخش برای کسانی باشد که به‌خاطر همین ایمان، در بند ظلم گرفتار شده‌اند.
ایمان در برابر ظلم؛ دعوت به امید، دعا و پایداری در مسیح
چگونه ایمان مسیحی در سخت‌ترین شرایط قوت می‌بخشد
در طول تاریخ، ایمان مسیحی بارها و بارها خود را به‌عنوان منبع قدرت، امید و پایداری در برابر ظلم و تاریکی نشان داده است. نوکیشان مسیحی ایرانی امروز، همچون شهیدان و ایمانداران نخستین قرون مسیحیت، با جان و ایمان خود شهادت می‌دهند که عشق مسیح از دیوارهای زندان فراتر می‌رود و هیچ زنجیری نمی‌تواند روح آزادی را در قفس نگاه دارد.
ایمان به مسیح، نوری است که حتی در سیاه‌ترین لحظات و تاریک‌ترین سلول‌های زندان، قلب مؤمنان را گرم و پر امید نگه می‌دارد. داستان نوکیشانی چون نرگس نصیری که با وجود بارداری، با شجاعت از ایمان خود دفاع می‌کند، تجسمی از این حقیقت عمیق است.
پیام‌های کتاب مقدس درباره ایستادگی در ایمان
کتاب مقدس، بارها بر استقامت و پایداری در ایمان حتی در برابر سخت‌ترین آزمایش‌ها تأکید می‌کند. در اول پطرس ۴:۱۶ آمده است:
«اما اگر کسی به خاطر نام مسیح رنج بکشد، شرمنده نباشد، بلکه خدا را به خاطر این نام جلال دهد.»
همچنین در متی ۵:۱۰-۱۲، عیسی مسیح می‌فرماید:
«خوشا به حال کسانی که به خاطر عدالت جفا می‌بینند، زیرا ملکوت آسمان از آنِ ایشان است…»
این آیات، الهامی قوی برای همه مسیحیان هستند که در مواجهه با ظلم و آزار، ایمان خود را با قدرت و محبت حفظ کنند و بدانند که خداوند در هر قدم کنارشان است.
دعوت به دعا برای نوکیشان دربند
امروز بیش از هر زمان دیگر، کلیسا و ایمانداران جهانی نیاز دارند که برای نوکیشان مسیحی تحت آزار در ایران دعا کنند. دعا نه‌تنها به عنوان یک اقدام روحانی، بلکه به‌عنوان یک حرکت همبستگی جهانی می‌تواند پیامی قدرتمند باشد که فراتر از سیاست و مرزها، صدای محبت، آزادی و عدالت را به گوش جهانیان برساند.
دعا کنیم که خداوند:
- به عباس سوری، نرگس نصیری و مهران شاملویی قدرت، آرامش و استقامت عطا کند.
- فرزند نرگس نصیری در امنیت، سلامتی و تحت برکت خداوند متولد شود.
- قلب مقامات و قاضیانی که این احکام ظالمانه را صادر کردند، نرم و باز شود.
- کلیسای جهانی بیدار و فعال‌تر از همیشه در کنار نوکیشان تحت فشار قرار گیرد.
امروز، بیش از همیشه، ایمان ما به عنوان مسیحیان جهانی می‌تواند چراغی باشد در تاریکی‌هایی که بر سرزمین‌هایی چون ایران سایه افکنده است.
نتیجه‌گیری؛ صدای مظلومیت نوکیشان باشیم
خلاصه پیام‌های اصلی مقاله
داستان سه نوکیش مسیحی ایرانی، عباس سوری، نرگس نصیری (که باردار است) و مهران شاملویی، تنها نمونه‌ای از صدها نوکیشی است که در ایران به دلیل ایمان به مسیحیت با زندان، شکنجه و خطر اعدام مواجه شده‌اند.
این سرکوب وحشیانه نشان‌دهنده تضاد عمیق میان آموزه‌های محبت، آزادی و امید مسیحیت و قوانین سختگیرانه و ارتجاعی جمهوری اسلامی ایران است.
ما در این مقاله نشان دادیم که:
- تغییر دین از اسلام به مسیحیت در ایران جرم‌انگاری شده و مجازات آن در مواردی اعدام است.
- پرونده این سه نوکیش، با بیش از ۴۰ سال زندان، نقض آشکار آزادی مذهب و حقوق بشر است.
- کلیساهای جهانی، نهادهای حقوق بشری و فعالان اجتماعی به شدت این احکام را محکوم کردند و کمپین‌های حمایتی متعددی در جریان است.
- ایمان مسیحی منبع قدرت و استقامت است و کتاب مقدس ما را به دعا، محبت و ایستادگی در برابر ظلم دعوت می‌کند.
فراخوان به همبستگی، آگاهی‌بخشی و اقدام عملی
امروز بیش از هر زمانی، نیاز است که کلیسای جهانی، مدافعان حقوق بشر و هر انسان آزاده‌ای صدای این نوکیشان باشند.
سکوت ما، مجوزی است برای ادامه سرکوب. اما اگر با ایمان، محبت و همبستگی قدم برداریم، می‌توانیم نه‌تنها امید را در قلب این نوکیشان زنده نگه داریم، بلکه جهان را بیدار کنیم.
بیایید با هم:
- این مقاله را در شبکه‌های اجتماعی خود منتشر کنیم.
- به کمپین‌های حمایت از نوکیشان ایرانی بپیوندیم.
- دعا کنیم و از خداوند طلب کنیم که درهای آزادی بر ایران باز شود.
- با نوکیشان مسیحی تحت آزار، همدل و همراه باشیم.
در پایان، یادمان باشد که ایمان ما بدون عمل، تنها یک کلمه است.
امروز زمان آن است که ایمان خود را با محبت، حمایت و اقدام عملی معنا کنیم.
